Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Σήμερα είναι η μέρα που είχα friend request στο facebook από έναν σαρανταπεντάρη που δουλεύει σε "γραφείο δημοσίων σχέσεων και συνοικεσίων" και τον οποίο δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου. Σήμερα, επίσης, είναι η μέρα που είδα, πιθανώς, τις πιο ηλίθιες φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο ίντερνετ, στις οποίες μάλιστα φάνηκε να έχει μπει ιδιαίτερος κόπος και μελέτη, μοντάζ, χιούμορ κ.ο.κ. Φυσικά δεν ξεχνώ τα ευφάνταστα, ευφυή και γλαφυρά σχόλια σε άλλες φωτογραφίες όπως, λόγου χάριν, "Καυλιάρα, θα μας πεθάνεις, αχ.." Πραγματικά η μέρα αυτή θα μου μείνει αξέχαστη, όχι επειδή έφτιαξα ένα ιδιαίτερα εύγευστο μεσημεριανό, όχι επειδή η καθηγήτρια μου με διδακτορικό και περγαμηνές χρησιμοποίησε την εργασία μου σαν παράδειγμα έκτακτης δομής, όχι επειδή έχω βγάλει μια υποτυπώδη άκρη σχετικά με το επαγγελματικό μου μέλλον, αλλά επειδή όλα αυτά ήρθαν τώρα, στο τελευταίο εξάμηνο του μεταπτυχιακού μου και σήμερα ειδικά, να μου θυμήσουν σε τι μπουρδέλλο αποφάσισα να γυρίσω για έναν χρόνο.
Υ.Γ.: Για όσους βρίσκουν το μπλογκ αυτό κάνοντας search στο google "Επιστολές" ή "Πώς να γράψω μια επιστολή":
http://www.writinghelp-central.com/sample-letters-business.html
0 comments:
Post a Comment