Μετά από δύο όπερες, λίγα ψώνια, ένα "αστείο", λίγη κουβεντουλα, ένα κρύωμα, έναν καυγά, πολύ προβληματισμό, πολλή μουσική, αρκετό κρύο αλλά και αρκετό ήλιο, λίγες βόλτες, κάτι παραμιλητά μέσα στη μέση της νύχτας και μπόλικο γέλωτα, μετά από μια μεγάλη, βαθιά ανάσα, η ζωή συνεχίζεται.
Στον Καιάδα όλα, δε με νοιάζει τίποτε παρά μόνο τα πνιχτά γελάκια που μου ξεφεύγουν μπροστά στο Όνειρο.
Και ήταν Τρίτη βράδυ.. Όπως πάντα.
0 comments:
Post a Comment