Bal Masqué

Kάποτε πήγα σε έναν χορό

μεταμφιεσμένων.

Ντύθηκα θηλυκος γκάνγκστερ,

έβαλα μαύρο παντελόνι, πουκάμισο με αρκετά κουμπιά ανοιχτά

μια γραβάτα χαλαρή

κι ένα γιλέκο,

κόκκινο κραγιόν.

Έπιασα τα μαλλιά μου κότσο, να φαίνεται το μέτωπό μου,

έβαλα ένα καπέλο,

μαύρες γόβες,

και δερμάτινη καπαρντίνα.

Πήρα ένα ψεύτικο ούζι και εξαφανίστηκα πίσω από την αμφίεση μου,

το δήθεν μου.

Ήπια πολύ

και χόρεψα τυλίγοντας τη γραβάτα μου

γύρω από κάποιον άγνωστο

για να τον τραβήξω κοντά μου.

Μέχρι σήμερα δεν ξέρω αν ήμουν εγώ το βράδυ εκείνο,

το θυμάμαι με κάποια συστολή, κάποια ντροπή

και πάντα λέω πως είναι εύκολο να είσαι κάτι άλλο,

να είμαι μια άλλη,

μια γυναίκα.

Θυμάμαι, εντούτοις,

και την γλυκιά ανακούφιση που ένιωσα

όταν γύρισα σπίτι

και ξεβάφτικα

έβγαλα τις γόβες, το καπέλο, το πουκάμισο,

τα έβγαλα όλα

άφησα κάτω τα μαλλιά μου

και ήμουν πάλι εγώ.